Wij maken ons zorgen. Diep.
Wat in de Tweede Kamer is besloten, raakt niet alleen mensen op de vlucht. Het raakt ons allemaal.
Als Present zijn we geschrokken van de stemming rondom de nieuwe asielwetgeving.
Als organisatie die dagelijks bruggen bouwt tussen mensen die willen geven en mensen in kwetsbare situaties, begrijpen we deze tendens niet.
“Als je het beter hebt dan anderen, bouw je een langere tafel – geen hoger hek.”
De strafbaarstelling van hulp aan mensen zonder papieren markeert niet alleen een politieke keuze, maar een moreel keerpunt.
We bevinden ons op een glijdende schaal – waarin menselijkheid langzaam plaatsmaakt voor argwaan. Wat gisteren nog ondenkbaar was, is vandaag aangenomen wetgeving. En wat vandaag wetgeving is, maakt morgen misschien helpers verdacht.
Wij staan voor een samenleving waarin we omzien naar elkaar, ongeacht waar iemand vandaan komt.
Wij geloven in samenleven als werkwoord – niet alleen als het goed gaat, maar juist als het moeilijk is.
In ons werk ontmoeten we mensen die over het hoofd worden gezien. We helpen, niet uit plicht, maar uit verbondenheid. Omdat we weten: als je naast iemand staat, zie je de mens. En dan valt het verschil vaak weg.
Toch zien we een tendens van groeiend wantrouwen:
Mensen worden ingedeeld in categorieën. De hulp aan kwetsbaren wordt verdacht gemaakt.
In plaats van bruggen bouwen, worden er hekken geplaatst, controles en regels ingevoerd.
En wie helpt, moet oppassen.
Daarom zeggen we vandaag:
– Hulp bieden mag nooit strafbaar zijn.
– Wie goed doet, hoort geen uitleg te hoeven geven.
– We mogen niet gewend raken aan onverschilligheid.
We roepen een ieder op:
Wees alert en waakzaam. Ga niet mee in de retoriek van de zondebok.
Ja, er gaat veel mis in de samenleving. Maar de oplossing begint nooit bij buitensluiten – alleen bij nabijheid. Als hulpverlening én samenleving de aandacht en zorg bieden die nodig is, komt herstel in zicht.
Deze wet is geen eindpunt. Het is een glijdend begin.
Gelukkig zien wij dagelijks mensen die blijven helpen, blijven verbinden, blijven zien.
Zolang dat er is – is er altijd hoop.